Een Bijzondere Verbinding met 750 Jaar Kerkgeschiedenis van Genemuiden
Afgelopen week was ik aanwezig te zijn bij de presentatie van het boek “750 jaar kerkgeschiedenis van Genemuiden” geschreven door Gert-Jan Westhoff. Het was niet zomaar een boekpresentatie voor mij; het voelde als een reis terug in de tijd naar mijn eigen familiegeschiedenis.
Enkele jaren geleden nam Gert-Jan contact met mij op nadat hij een webpagina had gevonden over mijn directe voorvader, Henricus Stephanus Hugenholtz (1762-1842). Henricus was van 1789 tot 1791 predikant in Genemuiden.
Gert-Jan schilderde een levendig beeld van de vele generaties die door de eeuwen heen hebben bijgedragen aan het geestelijke en sociale weefsel van de stad. Het besef dat mijn voorouder daar een rol in heeft gespeeld, was bijzonder.
Na de presentatie had ik de kans om met Gert-Jan en andere aanwezigen te praten. En werd er een foto gemaakt van de aanwezige nakomelingen van predikanten die in Genemuiden gepreekt hadden.
Ik wil Gert-Jan Westhoff hartelijk bedanken voor zijn ongelooflijke werk en voor het verenigen van zoveel mensen door middel van zijn boek.

Deze week komt familie uit Israel over: Yoav met echtgenote en 3 kinderen voor een weekje vakantie in Nederland. Met mijn broer Bram ens onze beide partners met ze afgesproken in Giethoorn. Vorig jaar zijn Bram en ik nog bij ze op bezoek geweest in Israel.

Op deze mooie winterdag bezocht ik met mijn tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz (Geb. 1934) en mijn nicht Rosita Steenbeek de voormalige pastorie in Ransdorp. We werden hartelijk welkom geheten door de huidige bewoners en hebben een uitgebreide rondleiding door de voormalige pastorie van Ransdorp gekregen. Mijn opa Gerhard Hugenholtz kwam hier in 1928 wonen en na zijn huwelijk in 1931 met oma Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1993) hebben ze hier nog tot 1932 gewoond. Toen zijn ze vertrokken naar Klaaswaal; de volgende gemeente waar opa predikant werd,

Vandaag de uitslag van MyHeritage DNA onderzoek ontvangen. Hiermee kan ik (nabij) familieleden opsporen die tot enkele generaties bij mijn vandaan zitten. Ik kwam op het idee toen ik benaderd werd door een dame die verwekt is in een fertiliteitskliniek en op zoek is naar haar vader. Op basis van andere matches in mijn familie lijkt zij af te stammen van mijn betovergrootvader van moeders kant: Jacob Kuijper (1830-1899) of wellicht nog een generatie verder terug.
Ik heb nu dus mijn eigen DNA resultaten ontvangen en deze op laten nemen in de wereldwijde database van MyHeritage. Ik kan nu zoeken en vergelijken in de database met bestaande DNA profielen, maar ben ook vindbaar voor anderen. Ik ben benieuwd! Ik heb in ieder geval een match gevonden met Ruth Albagly-Levy die vorig jaar haar DNA profiel heeft laten bepalen. Zij is een kleindochter van een neef van mijn oma, die in 1934 naar Israel is gevlucht.

Wie wil nog meer zijn/haar DNA profiel laten bepalen? Ik wil wel uitleg geven kosten van deze test bedragen ca 59 euro incl. verzendkosten.






Europa = 100%

Noord- en West-Europa 94,5%
- Noord- en West-Europees 68,2%
- Scandinavisch 26,3%
Asjkenazisch Joods 5,5%
Som = 100,0%

Dit weekend doorgebracht met neven en nichten Hugenholtz-Steenbeek. Oma Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1993) heeft hier haar jeugd doorgebracht.

Een hele week op stap in Israel om historische plaatsen en familieleden te bezoeken. Op het laatste moment bleek dat Matheus Webster, zoon van mijn nicht Mathilde Steenbeek deze trip niet te willen missen. Veel familieleden ontmoet, maar ook heel veel plaatsen in Israel bezocht. Fascinerend land! Moet ik zeker nog een derde keer naartoe.

Vandaag ben ik afgereisd naar Ootmarsum met nicht Mathilde Steenbeek een haar zoon Mattheus Webster.
Als eerste hadden wij een afspraak met dhr Rob Meijer, die ons rondleidde in het Drostenhuis, waar onze gezamenlijke voorouder Hendrik Knypinga Cramer, de laatste Drost van Twente heeft gewoond. Hij had een kerker onder zijn huis en een eigen schandblok (met familiewapen). Dat moesten wij natuurlijk proberen! Wij stammen af van zijn enige (bij koninklijk besluit erkende) buitenechtelijke zoon (die hij verwekt had bij zijn huishoudster). Interessant figuur die leefde in de tijd van de strijd tussen de orangisten en de patriotten. Mooie (veelal vernietigende!) anekdotes over hem. Zie ook mijn webpagina over hem.
https://www.hugenholtz.net/knijpinga_cramer/


De rest van de middag doorgebracht in Ootmarsum en daarna nog even Duitsland in naar plaatsen waar onze voorouders gewoond en gewerkt hebben (meestal als predikant).
In Neuenhaus was onze verre voorouder (bet-betovergrootvader van Mathilde en mij) JBTh Hugenholtz (1796-1871) het grootste deel van zijn werkzame leven predikant. Toevallig was de kerk open. We zijn ook nog stiekem even de preekstoel opgelopen
https://www.hugenholtz.net/hugenholtz-hana/



Daarna kort naar Veldhausen waar diens vader HS Hugenholtz (1762-1842) tientallen jaren predikant was.
https://www.hugenholtz.net/hugenholtz-keller/



Als laatste naar het vlakbij gelegen Uelsen, waar onze voorouder Arendt Crull (1540-1591) "Gaugraf und Richter" was. In die periode was de omgeving een groot slagveld en leed bevolking sterk onder de elkaar bevechtende kampen. Arendt Crull is in 1591 op de brandstapel gezet door de Spanjaarden….
https://www.hugenholtz.net/crull1540/




Mooie dag gehad!! Dank Mathilde en Mattheus!

In 2013 kwam ik er achter dat het graf van mijn overgrootmoeder Gretchen Lehmkuhl-Leeuwarden in Nijkerk nog steeds bestond. Zie hierover deze link uit 2013. Het graf was intakt, maar de familie had om onbekende redenen geen steen geplaatst. Mijn tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz heeft samen met Mathilde een steen uitgezocht en deze is dit jaar alsnog geplaatst. Oom en tante Albert en Eefje Hugenholtz en Yvonne (dochter van Onkel Hans) en Louis Lyklema-Lehmkuhl hebben bijgedragen in de kosten.
Vandaag zijn wij er voor het eerste naartoe gegaan. Oma Gretchen komt uitgebreid voor in het boek "Rose" van nicht Rosita (Rosita was er niet bij; ze verblijft momenteel in Rome). Mooi dat oma Gretchen eindelijk een steen heeft gekregen. Dank tante (en Mathilde) voor de doortastendheid om de steen te regelen! Het was we een memorabele dag!


2013.

Dit weekend kregen wij bezoek van Fernanda Leoni en haar echtgenoot Bob uit Brazilië; kleindochter van tante Rose en Onkel Albrecht Leoni-Willig. Onze overgrootmoeders waren zusjes. Ik kan mij deze laatsten nog goed herinneren; ze brachten iedere twee jaar een bezoek aan Europa. Haar oma Rose werd ook wel Rose 2 genoemd. (mijn oma, die een paar jaar ouder was…. was Rose 1)
Overgrootoma Gretchen en tante Henny komen uitgebreid voor in het boek "Rose" van nicht Rosita Steenbeek. Op zaterdag hebben wij eerst tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz bezocht en een videoverbinding gemaakt naar haar moeder in Brazilië en Rosita in Rome. Leuk! Daarna de omgeving verkend en 's avonds samen met een aantal familieleden doorgebracht.

Vandaag afgesproken met mme Claire Polack, een verre nicht die in Bordeaux woont. Ze woont midden inzet centrum van Bordeaux. Onze gezamenlijke voorouders kwamen uit Delmenhorst (Duitsland). Ze had een foto van onze betovergrootouders Levi Wolf Polack (1818-1898) en (Lea) Beke Margaretha Polack-Pape (1812-1874) in bezit. Daarnaast had ze nog heel veel oude familiepapieren in bezit. We hebben veel informatie uit kunnen wisselen, hoewel de communicatie moeilijk was. Mijn kennis van de franse taal is niet geweldig en zij spreekt uitsluitend Frans. Toch hebben wij ons een aantal uren uitstekend vermaakt! Mooie kennismaking!

Deze week hebben Shai en Nurit Sapir Nederland en Duitsland bezocht. Ik was al jaren op zoek naar familie in Israel, maar kon ze niet traceren. Uiteindelijk werd ik -dankzij mijn website- vanuit Israel door Shai gevonden. We bleken veel complementaire informatie te hebben.
Afgelopen zondagavond kwamen ze aan vanuit Tel Aviv en hebben we nog een paar uur bijgekletst in Leusden. De dag er op zijn ze vertrokken naar Noord-Duitsland.
Gisteravond hebben Monique en ik, met tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz, Onno&Giovanna en Mathilde gegeten in Amersfoort. Vandaag zijn wij de hele dag op stap geweest en in de avond nog een aantal familieleden op bezoek gehad. Henriette, Mathilde en zoon Matheus; mijn broer Bram met zoon Luc; mijn zusje Esther. Helaas staat niet iedereen op de foto's….

Vandaag had ik een ver familielid, Elsken Hijink, op bezoek. Ze had een heel aantal foto's bij zich van haar Hugenholtz voorouders. Deze foto's gaat Elsken Hijink nog voorzien van de juiste namen. Over een aantal maanden spreken we weer af!. Ik zal de foto's daarna digitaliseren. Ze bracht ook een viertal oude portretten mee. Het betreft een vader en zoon en hun echtgenotes. Het is belangrijk dat deze uiteindelijk op een goede plek terecht komen, waar men voor de komende generaties deze schilderijen wil bewaren en conserveren. Tot die tijd pas ik op de portretten.




Bovenstaande portretten zijn van Petrus Arnoldus Conradus Hugenholtz (1724-1797) en zijn echtgenote Elisabeth Catharina Hooykaas (1727-1796). Petrus is geboren in Bentheim als zoon van Petrus Conradus Hugenholtz (1697-1725).
Op 8 september 1741 werd Petrus ingeschreven als student theologie in Groningen en werd op 23 juni 1744 bevorderd tot proponent door de classis Appingedam. Vervolgens werd hij benoemd tot hulppredikant van ds. J. Hooykaas uit IJsselstein. Op 8 december 1748 werd hij door ds. Mentes uit Benschop bevestigd als predikant in IJsselstein. Na het overlijden van ds. Hooykaas op 3 augustus 1751, trad hij op als gewoon predikant van IJsselstein.
Als predikant was hij zeer geliefd en bovendien was hij een man van studie zoals blijkt uit zijn geschriften en uit de bekroning met de derde zilveren ereprijs die hij kreeg voor zijn beantwoording van een prijsvraag, uitgegeven door Teylers' Godgeleerd Genootschap. Hij overleed in IJsselstein na ruim 48 jarige dienst, aan verval van krachten.





Fredericus Arnoldus Bernardus Hugenholtz(1755-1819) en Maria Mertilda Cornelia ter Bruggen (1765- ).
Hij was een zoon van de beide personen op de eerste twee portretten van deze blog: Petrus Arnoldus Conradus Hugenholtz (1724-1797) en Elisabeth Catharina Hooykaas (1727-1796).
Fredericus is geboren in IJsselstein in 1755 en vertrok later naar Amsterdam. Maria is een dochter van dr. Isaäc ter Bruggen en Anna Catharina Beyen.

Vandaag werd ik benaderd door een mij onbekend Française, Dominique Fromentin, die nadere uitleg vroeg over twee personen die op mijn stamboom pagina beschreven staan. De pagina was alleen in het Nederlands geschreven, en ze kwam er niet goed uit met google translate.
Het bleek te gaan over het echtpaar Polack-Pape uit Delmenhorst. Het waren haar directe voorouders, maar ook mijn directe voorouders. Ik stam af van hun dochter; zij van hun zoon. Haar voorouders waren in Frankrijk terecht gekomen. Met haar hulp heb ik weer een stukje kunnen toevoegen aan de wereldstamboom van www.geni.com.
In 2013 had ik met nicht Rosita Steenbeek een bezoek gebracht aan Noord-Duitsland en aldaar ook de familiegraven van de Joodse begraafplaats bezocht. Hier ontdekte we dat ook onze bet-betovergrootmoeder Lea Beke Polack-Pape bij de andere familiegraven lag. Het was mij bij eerdere bezoeken niet opgevallen, omdat ze onder haar nieuw aangenomen Joodse voornaam "Lea" begraven lag. Ik heb inmiddels gezorgd dat de webpagina tweetalig is opgesteld. Op de pagina zelf is nadere informatie te vinden.

Vanmiddag werd het nieuwe boek "Rose" van Rosita Steenbeek ten doop gehouden in de kerk waar opa Gerhard Hugenholtz (1889-1969) predikant was ten tijde van de ontmoeting met onze oma Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1992).

Rosita vertelde over haar roman en het schrijfproces en overhandigde het eerste exemplaar aan haar moeder, tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz (geb. 1934), de dochter van "Rose". Overige sprekers waren haar uitgever Laurens Ubbink, vanuit Bremen de kleinzoon van de predikant die mijn grootouders gedoopt heeft: ds. Reinhard Groscurth en auteur Geert Mak. onze nicht Henrietta Hugenholtz (zang) & Rocus van den Heuvel (piano) zorgden voor de muzikale omlijsting.
Het boek is te krijgen via de boekhandel.
De hyperlink verwijst naar een youtube-filmpje over de boekpresentatie: https://www.youtube.com/watch?v=9AbeZB7NhDU

Dagobert Levy (1930-1943) was een zoon van Erwin Levy (1896-1943). Erwin Levy was een neef van mijn oma Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1992). De familie is in de jaren '30 gevlucht vanuit Duitsland naar Zuid-Limburg. In 1943 is de familie via Vught met het beruchte "kindertransport" naar het vernietigingskamp Sobibor in Oost-Polen gedeporteerd en vrijwel zeker direct na aankomst vermoord.

Onlangs werd ik benaderd door dhr John Jansen in de Wal uit Canada, die mij vertelde een jeugdvriend te zijn geweest van Dagobert Levy en vroeg om toestemming om enkele foto's te mogen gebruiken. Alle herinneringen aan de familie had hij jaren verdrongen, maar nu kwam alles in alle heftigheid boven. Om de demonen uit het verleden te verdrijven wilde hij een aantal dingen vastleggen die hij zijn hele leven had verdrongen. Een paar dagen later stuurde hij mij deze indrukwekkende presentatie.

Presentatie in "Powerpoint"

Manfred Levy (1920-1945) was een zoon van Erwin Levy (1896-1943), een neef van mijn oma Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1992). In het Archief van Eygelshoven stuitte ik op deze briefkaart, die Manfred Levy uit de trein van Westerbork naar Auschwitz heeft gegooid. Hij heeft nooit geweten dat zijn ouders en beide broers maanden daarvoor al vermoord waren in Sobibor. Manfred is uiteindelijk onder afschuwelijk omstandigheden omgekomen tijdens de dodenmarsen die georganiseerd werden door de nazi's, toen de Russen steeds verder oprukten.



VOORZIJDE / FRONT
Westerbork, 25.9.1943
Beste Joep en alle  (Dear Joep en everyone else)
Uit de trein de laatste groeten aan alle van jullie Manfred Levy
(From the train the last greetings to all of you from your Manfred Levy)

ACHTERZIJDE / BACK:
Den heer Jos. Charlier (=mr Jos. Charlier; his best friend)
Laurastraat (89) (ik weet niet waarom hij zijn eigen adres gebruikte: wellicht uit veiligheidsoverwegingen)
Eygelshoven
Limb. (=provincie Limburg)

Afz. Manfred Levy
2.zt. op reis (Dont know what 2.zt means; "op reis" means "traveling")

'



Om Manfred en zijn familie niet te vergeten, heb ik jaren geleden een webpagina over ze gemaakt.
http://www.hugenholtz.net/levy-simon_dutch/ (in Dutch)
http://www.hugenholtz.net/levy-simon/ (in English)

Zo af en toe tik ik wat namen in zoekmachines in, om te kijken of er nieuwe informatie over personen verschenen is. Vandaag stuitte ik in een digitaal Gronings archief op een portret van mijn verre voorouder Meinhard Lohman (1550-1619): 13 generaties terug! Van beroep was hij lakenhandelaar en burgemeester van Neuenhaus (Duitsland) en Nieuweschans (Groningen).

Meinhard trouwde met Aleit Meiners. Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
1. Fenne Meijnhards Cremer-Lohman ( - na 1668)
2. Johan Meinhards Lohman (~1595-1664)

Om hem in mijn stamboom te plaatsen, hierbij enige verduidelijking over de afstamming: vooral voor mijn familieleden: Ik stam af van zijn dochter Fenne. Zij trouwde met een telg uit de Ootmarsumse patriciër familie Cramer. Hendrik Knijpinga Cramer (1754-1815), de laatste drost van Twente, was een van haar nakomelingen. Deze had weer een kleindochter Euphemia Cramer (1829-1905), die trouwde met GWK Hugenholtz (1826-1893); mijn betovergrootouders.

Van zijn zoon Johan Meinhards Lohman (~1595-1664) stamt de familie de Savornin Lohman af. Meinhard overleed op 69 jarige leeftijd in Neuenhaus (Duitsland).

Vandaag ben ik met mijn tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz en nicht Rosita Steenbeek afgereisd naar Klaaswaal, waar opa Hugenholtz predikant was van 1932-1946.
De dag in Klaaswaal begon met de kerkdienst in de NH-kerk (mmmm ze gebruikten de oude berijming&hellip. Na afloop heb ik nog even op de preekstoel gestaan. Aansluitend op bezoek geweest bij een oude vriendin van mijn tante. Ze hadden elkaar al 60 jaar niet gezien. Daarna het dorp bekeken, met een jaren ’30-’40 bril op, waarbij het beeld door mijn tante geschetst werd. Veel doorkijkjes gekregen naar tijden die al lang voorbij zijn. De dag afgesloten met een maaltijd en een wijntje in een voormalige boerderij.
De website over mijn grootouders: www.hugenholtz.net/hugenholtz-lehmkuhl/

Omdat de kinderen een feestje hadden in de middag en avond in Maarssen, hadden Monique en ik even de tijd om ergens naartoe te gaan. We besloten naar Amsterdam te gaan. Toen we de de Herengracht passeerden, herinnerde ik mij dat mijn betovergrootouders Geesink-Reuver hier gewoond hadden. Na lang wandelen vonden we hun woonhuis: Herengracht 3. Schitterend huis. Mijn overgrootmoeder Mathilde Hugenholtz-Geesink (1865-1942) is hier geboren en groeide op in een rijk liberaal fabrikantengezin. Haar vader, Coenraad Geesink, was zeepzieder en drukker, die in al in de jaren 1860-1870 van nabij betrokken bij bij de oprichting van de typografenbond, de eerste vakbond van Nederland. In 1867 had hij een groep arbeiders meegenomen naar de wereldtentoonstelling in Parijs, om ze te laten zien, hoe ze zich konden organiseren. Hij hield lezingen samen met mensen als Domela Nieuwenhuis en Multatuli. Haar moeder groeide op in een steenrijk gezin, waar mensen als Isaac Da Costa en de reveille-kring kind aan huis waren.
Enkele honderden meters verderop lag het oude industriële pand: „De Keizerskroon” Brouwersgracht 114-118, waar zijn zeepziederij en drukkerij gevestigd waren.

De website die ik over mijn betovergrootouders gemaakt heb is hier te vinden: www.hugenholtz.net/geesink-reuver/

b

Zojuist heb ik mijn compleet vernieuwde website in de lucht gebracht.

De eerste versie van mijn website die dateert uit 1997, had ik geprogrammeerd in HTML. Enkele jaren later werd het maken van een website al iets eenvoudiger toen Microsoft het programma „Frontpage” uitbracht. Daarna ben ik overgestapt op Redhat, en toen dat verdween ben ik overgestapt op iWeb van Apple. Helaas heeft Apple enige jaren geleden besloten om dit programma niet meer te ondersteunen.

Na verloop van tijd werd het steeds lastiger om aanpassingen te maken. Daarom nu deze geheel nieuwe versie, die ik gemaakt heb met behulp van het programma „Rapid Weaver”. Vanaf nu kunnen er dus weer allerlei aanvullingen, verbeteringen en aanpassingen te verwachten zijn.

Via geni.com ben ik in contact gekomen met een achterneef (nakomeling van een halfzus van overgrootvader Carl Hugenholtz (1874-1952)). Na hun scheiding heeft mijn grootmoeder Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1992) het contact met haar vader, en voor zover bekend ook met de rest van de familie van haar vader, verbroken. Van deze achterneef kreeg ik een foto van „Landhaus Lehmkuhl” Mijn betovergrootvader Johann Lehmkuhl (1847-1916) en zijn tweede echtgenote staan in de deuropening. De anderen zijn waarschijnlijk ook familie. Verdere gegevens ontbreken.

Vandaag kreeg ik een zeer enthousiaste mail vanuit Florianopolis in Brazilië. Ik wist dat Ernst Willig, een neef van mijn oma Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1992) -net als zijn zus Rose Willig- naar Brazilië vertrokken was. Alleen ontbrak van hem daarna ieder spoor. Ook de nakomelingen van zijn zus wisten niet wat er van hem geworden was.
Nu blijkt hij in 1973 (op 60 jarige leeftijd) een zoon te hebben gehad. Hij overleed in 1983. Zijn zoon (Michael Willig) was op de gok aan het zoeken op het internet, en stuitte op mijn website over zijn grootouders Rudolf en Henny WIllig-Leeuwarden. Hierop vond hij ook allerlei jeugdfoto’s van zijn vader. Op onderstaande foto staat Michael met zijn echtgenote en dochter.

Toen onze verre voorouders migreerden vanuit Afrika naar Europa en Azië, kwamen ze ook in contact met andere mensachtigen. Deze verre verwanten, zoals de Neanderthalers zijn nu uitgestorven, maar hun DNA leeft voort in het DNA van hun nakomelingen. Gemiddeld bestaat 1-4% van het DNA van de Kaukasiers uit Neanderthaler DNA. Uit onderzoek blijkt dat 2,0% van mijn DNA afkomstig is van de Neanderthaler. Monique had verwacht dat ik vééééééééél meer Neanderthaler DNA zou hebben

Hieronder de informatie die ik toegestuurd kreeg:
Most non-Africans are about 2 percent Neanderthal and slightly less than 2 percent Denisovan. Both percentages are calculated using a sophisticated analytical method that looks at parts of your DNA that you share with these hominin populations. The science around this calculation is very new. Thanks to participation from citizens like you, we continue to learn more and refine this method. For this reason, your result may change slightly over time as our accuracy and understanding improves.

Ik kwam er onlangs achter dat mijn voorouder Gerhard Herman Röver (1753-1831), bankier in Amsterdam, enorme bedragen heeft neergeteld om de Hersteld Evangelisch Lutherse gemeente in Amsterdam een eigen gebouw te geven. Het gebouw is gelegen aan de Kloveniersburgwal 50 in Amsterdam. Deze gemeente had zich in 1791 afgesplitst van de Lutherse gemeente in Amsterdam. Naar de mening van de dissidenten hadden de ideeën van de Verlichting teveel vat gekregen op de leer van Luther. In een antiquariaat kwam ik een ingekleurde ets tegen.

In een antiquariaat kwam ik het volgende boek tegen:
Galerij van Nederlandsche kunst-nijverheid op de wereldtentoonstelling te Weenen in 1873
Auteur C.A.J. Geesink
Corporatief auteur Wereldtentoonstelling (1873 ; Wenen)
Plaats van uitgave Amsterdam
Uitgever: Boekdrukkersvereeniging
Jaar van uitgave: 1873
Pagina's 200 p. Formaat 31 cm Materiaalboek

Schitterend boek met veel plaatjes, waaronder enkel mooie kopergravures. In het boek zijn de laatste technologische hoogstandjes vermeld. Het boek is geschreven door mijn betovergrootvader CAJ Geesink (1828-1883), die gek was op techniek en als hobby een boekdrukkerij had, waar dit boek is uitgegeven.

Toen het boek van Frits van Hoorne enkele maanden geleden uitkwam, had ik de stille hoop naar Frits uitgesproken, dat er hopelijk „iets” van Erwin Levy boven water zou komen. Op 1 mei vorig jaar kreeg ik bericht dat het gebedsboek van Erwin Levy was opgedoken. Het was in 1943, vlak voor zijn deportatie, door Erwin Levy overhandigd aan een bewoner van Eygelshoven, die het daarna weer had doorgegeven aan dhr. Gerard Zijlstra uit Eygelshoven. Na de oorlog is tevergeefs gezocht naar familieleden.

Vandaag werd in Eygelshoven gebedsboek overhandigd aan Yoav Orion, nazaat van Richard Levy (oudere broer van Erwin Levy). Samen met zijn vader Moti Orion werden ze ontvangen. Na een korte toespraak van Frits van Hoorne werd het gebedsboek overhandigd door dhr Henk Zijlstra, die zijn wegens ziekte afwezige vader verving.

Ik was naar Eygelshoven afgereisd met mijn tante Margreth Steenbeek Hugenholtz (geb. 1934) en mijn nicht Rosita Steenbeek. Na afloop zijn we afgereisd naar het nabij gelegen Aken (D), waar we „schweine-schnitzel”, hebben gegeten (kosher deden ze niet aan). Veel verhalen uitgewisseld. Daarna hebben we ze afgezet op het station en zijn wij huiswaarts gegaan. Geweldige dag gehad!

Vandaag is de „Canon van Ootmarsum” verschenen. Hierin komen een paar keer voorouders van mij voor.  Bijvoorbeeld Hendrik Knijpinga Cramer (1754-1815); de laatste Drost van Twente. Wat betreft de verwantschap: Zijn kleindochter Euphemia Cramer (1829-1905) was mijn betovergrootmoeder. Zij was getrouwd met mijn betovergrootvader Gerhard W.K. Hugenholtz (1826-1893).
Ook komt Bernardus Cramer (1689-na 1728) voor in de Canon. Hij was de grootvader van voorgenoemde Hendrik Knijpinga Cramer (1754-1815).
Hieronder volgen enkele citaten uit de Canon van Ootmarsum:
Papiermolen op het Springendal 1724: Familie Cramer en het scheppen van papier
Vóór de komst van de textiel bloeide rond Ootmarsum een andere vorm van nijverheid. In de watermolens van de familie Cramer op het Springendal werd namelijk papier geproduceerd. Aangedreven door waterkracht stampten de hamers van de molens oude lompen tot vezels. Deze vezels vormden een brij die in zeeframen werd uitgeschept, geperst en gedroogd tot kwaliteitspapier. De Mosbeek en de Springendalsebeek zorgden voor aandrijving van de molens; hun heldere water was onmisbaar voor het productieproces van het papier.
Vijf molens in bedrijf
Zoals water en papier bij elkaar horen, zo horen ook papier en Cramer bij elkaar. De naam Cramer komt van Kremer en staat al vermeld in het oude burgerboek van Ootmarsum. Dr. Bernardus Kremer, de stichter van de papierfabriek, stamde af van deze oude familie. In 1711 stichtte hij in Mander de eerste papiermolen die door waterkracht werd aangedreven. Het water dat deze molen deed draaien, dreef nog twee andere door Cramer gekochte molens aan. Toen hij in 1715 in het huwelijk trad, veranderde B. Kremer zijn naam in B. Cramer en deze naam bleef verbonden aan de papierfabriek: B. Cramer Ootmarsum; Fabriekant van Machinale Pak-, Bord- en andere Papieren. In 1724 kocht B. Cramer landgoed het Springendal van de graaf Van Heiden Hompesch. De molen die daar stond werd onder eigen beheer in gebruik genomen. Een korenmolen die ook op het Springendal stond werd eveneens verbouwd tot papiermolen. In 1780 had de familie Cramer maar liefst vijf molens in bedrijf. Deze produceerden per dag 400 kg papier. Voor papier maken was veel water nodig. Al dit water werd onttrokken aan de Springendalsebeek en de Mosbeek. Dit tot groot ongenoegen van de boeren in de omgeving, die het water net zo hard nodig hadden voor hun bedrijfsvoering, bijvoorbeeld om hun weiden te bevloeien. Dit leidde natuurlijk tot veel onderlinge spanningen. In 1792 werden tenslotte de rechten in een contract vastgelegd.
Het Drostenhuis 1964
Restauratie en afbraak markante panden
Tijdens de vele rondleidingen in Ootmarsum verzuimt geen stadsgids halt te houden bij het statige herenhuis op de hoek van de Walstraat. Ontegenzeggelijk straalt de voornaamheid er vanaf. Hier in het Drostenhuis, vernoemd naar het ambt van de vroegere bewoner, zetelde rond het einde van de 18de eeuw de laatste drost van Twente, H. Knijpinga Cramer. Het had niet veel gescheeld of het in verval geraakte huis was in het begin van de jaren zestig aan de slopershamer ten prooi gevallen. Het zou daarmee hetzelfde lot hebben ondergaan als zoveel oude panden in Twente en Ootmarsum.
Geleidelijk kwam er een omslag in het denken over de sloop van historische panden. De mogelijkheid ontstond om oude panden tot monument te verklaren, waarbij het Rijk en de gemeente geld voor restauratie beschikbaar stelden. Een andere factor hierbij was dat de toerist Ootmarsum inmiddels ontdekt had. Het bleek wat waard om de sfeer van een oud stadje te bewaren. De redding van het Drostenhuis kwam doordat het echtpaar Mulder-Van Eerde in 1964 het initiatief nam tot de restauratie. De oorspronkelijke stadsboerderij was door de familie Cramer in de 18de eeuw al ingrijpend verbouwd, maar daarna in verval geraakt. Na de restauratie en interne verbouwing kreeg het bouwwerk de oorspronkelijke uitstraling van herenhuis terug.
Bron: Canon van Ootmarsum, 2011

Zo af en toe kijk ik op Marktplaats of er wellicht zaken worden aangeboden die te maken hebben met de familie Hugenholtz. Tot mijn grote verbazing werd er een schilderij aangeboden van Arina Hugenholtz, bekend schilders van de Larense School. In 1885 vestigde ze zich in op aanraden van Mauve in Laren, die daar zelf ook al enige jaren woonde. Zo kwam ze voor het eerst in aanraking met het Gooi. In 1894 vestigde ze zich daar voorgoed, nadat ze een atelier had laten bouwen aan de Stationsweg.
In haar werken is de grote invloed van Mauve te zien. Niet alleen kwamen de keuzen van de onderwerpen overeen, ook het gebruik van de kleuren laten zien dat zij de tinten van Mauve had geleerd.
Een van haar belangrijkste verdiensten was wel dat ze door haar internationale contacten bemiddelend kon optreden tussen Amerika en de Larense kunstenaars. Daarmee heeft ze dus meegewerkt om de grondslagen voor het succes van deze schilders te leggen.
De rest van haar leven heeft zij in Laren gewoond. Ze is tot aan haar dood actief geweest met schilderen, tot ze op een morgen onverwacht overleed in hotel "Hammdorf" waar ze 40 jaar gewoond had. Haar schilderijen hangen in veel musea, waaronder het Singer Museum in Laren en het Frans Hals Museum in Haarlem.

Ik heb direct het openingsbod uitgebracht en kreeg vrijwel direct een mailtje van de eigenaar. Hij was al heel lang in bezit van het schilderij en was er erg aan gehecht. Het schilderij stond al 30 jaar op zolder en recentelijk had hij toch maar besloten het schilderij te verkopen. Hij was erg blij dat er iemand van de familie geïnteresseerd was en was onmiddellijk bereid het openingsbod te accepteren. Het schilderij heb ik laten restaureren inhangt nu bij bij mij thuis.

Oom J.B.Th (Han) was predikant en pacifist. Hij correspondeerde met vele pacifisten over de wereld, waaronder Albert Einstein. Hij is ook wel eens op bezoek geweest bij Einstein, die voor de oorlog in de buurt van Potsdam woonde.
De stukken liggen/lagen in in het archief van het „International Institute of Social History” in Amsterdam. De afbeelding van de stukken zijn hier onder te downloaden.

In augustus 2007 is er een reünie gehouden in Hilversum, waarbij nakomelingen van ds. JBTh Hugenholtz (1859-1922) en zijn echtgenote Mathilde Geesink (1865-1942) zijn uitgenodigd. De reünie vond plaats in Hotel Lapershoek te Hilversum.

Foto’s zijn gemaakt door mijn zwager Joost Enkelaar (Joost Enkelaar Fotografie), getrouwd met mijn zus Margreeth, geb. 1966.
De foto’s zijn op zijn site te bekijken.

Er is een proefschrift over de dichter Jacque Bloem verschenen. Hij is een achterkleinzoon van Nicolaas Hugenholtz (1788-1827), lid van het gerechtshof in Demerary (huidige Georgetown in Brits Guyana). Hij trouwde een inlandse vrouw die na de dood van haar man, met haar twee kinderen naar Nederland kwam. Hun dochter Catharina Petronella Suzanne (1817-1865) was toen dus ongeveer 10 jaar oud. Deze trouwde in 1850 Jacobus Cornelius Bloem (1822- 1902), die minister van financiën was.

Hieronder een citaat uit het proefschrift:
Ook de officiële stamboom van Bloem is kleurrijk. Zijn grootvader was in 1850 getrouwd met zijn eerste vrouw, Catharina Petronella Susanna Hugenholtz, geboren in 1819 te Demerary in Brits-Guyana. Zij is de moeder van Bloems vader, ze stierf een dag na diens achtste verjaardag. De vader van deze Guyaanse dame was een uit Europa afkomstige dominee; haar moeder een vrouw met een zwarte huidskleur uit het land zelf. Bloem heeft het nooit over zijn voorouders, maar volgens Clara Eggink beschouwde hij en zijn familie de negroïde lijn in hun stamboom allerminst als iets beschamends.

Zo, dat was leuk, maar ook goed om weer iets afgerond te hebben…. En zelf ook iets geschreven te hebben over een totaal ander onderwerp. Vandaag ben ik gepromoveerd op het proefschrift: „Antipsychotics in Daily Clinical Practice: Patterns, Choices and Consequences”.

Nu weer meer tijd voor andere zaken.

Onlangs kreeg ik een bericht de conservator van het museum in Middelburg, dat er in het het museum een indianentooi lag, en hij vroeg zich af of ik kon vertellen hoe deze uitgerekend in Middelburg terecht was gekomen. De indianentooi was geschonken op 9 september 1817 aan het Zeeuws Genootschap uit Demerary (tegenwoordig Georgetown in Brits Guyana) door ene Nicolaas Hugenholtz.
In dezelfde schenking zat ook nog een 'fraaye huid van een Toucanvogel' en 'eene tent of woning der Bokkanezen in 't klein met alderzelver huisraad en gereedschappen' schonk. Deze laatste objecten zijn in de loop der eeuwen verloren gegaan.
Ik kon de conservator van het museum vertellen dat de schenker Nicolaas Hugenholtz (1788-1827), lid van het Hof van Justitie in Demerary. Zijn vader, Frederik Willem Hugenholtz (1758-1808), was predikant in Middelburg. Nicolaas trouwde met een inlandse vrouw, die na zijn dood met haar twee kinderen naar Nederland kwam. De kinderen kwamen terecht in de hogere kringen. Een van de dochters, Catharina Petronella Susanna Hugenholtz trouwde met J.C. Bloem (1822-1902), minister van financiën. Ze zijn de grootouders van de dichter Jacques Bloem.




eigendom: Zeeuws Museum. collectie Zeeuws Genootschap (geplaatst met toestemming)
fotograaf: Ivo Wennekes

Al jaren wist ik dat er een “villa Mathilde” in Hilversum moest bestaan. Dit was het vakantiehuis van mijn mijn betovergrootouders Geesink-Reuver, als de zomers in de grachtengordel van Amsterdam te warm werden. In de kerstvakantie heb ik een middag doorgebracht in het gemeentelijk archief in Hilversum. Aldaar een heleboel informatie over de familie gevondene en tevens de locatie van “Villa Mathilde”. De naam op het huis was verdwenen en ook het adres was anders. Tegenwoordig is het adres: De Rijklaan 1 te Hilversum. In 1887 zijn mijn overgrootouders Hugenholtz-Geesink in Hilversum getrouwd en is hun trouwfoto daar ook genomen.